چهارشنبه ۲۳ خرداد ۰۳ ۱۰:۱۳ ۲۰ بازديد
نقد حشاشین سریال جذاب مصری: پیش از این با مفهوم حشاشین در مجموعه بازی‌های اساسینز روبرو بودیم که اولین قسمت آن به طور صریح به عضوی از فرقۀ اسماعیلیه در قلعۀ الموت به نام الطائر اشاره می‌کرد که طی روند بازی وظیفۀ ترور افراد متعددی در شهرهای مختلف از جمله اورشلیم را بر عهده داشت. این بازی به عنوان بخشی به یادماندنی و مهم از حیات بازیکنان ایرانی تبدیل شده است و همچنان قسمت‌های جدیدی برای آن منتشر می‌شود. البته داستان آن به طور مستقیم از فرقۀ اسماعیلیه فاصله گرفته بود تا اینکه در آخرین نسخۀ خود در سال 2023 یعنی اساسینز کرید میراژ(Assassin’s Creed Mirage) داستان باز به فضای قلعۀ الموت و فرقۀ اسماعیلیه برگشته و داستان بازی در بغداد رقم می‌خورد.
نام این سریال حشاشین گذاشته شده است. حشاشین در واقع لغتی توهین‌آمیز بوده که از طرف مخالفان فرقۀ اسماعیلیه برای آن‌ها استفاده می‌شده است و به معنای قاتلانی است که حشیش استعمال می‌کرده‌اند. این تخیل و این قرائت که منشأ آن به سخنان مارکوپولو بر می‌گردد، دقیقا همان چیزی است که در سریال نمایش داده می‌شود.
در سریال حشاشین یکی از اولین و مهم‌ترین اعضای فرقه به نام زید بن سیحون گیاهی را به حسن صباح معرفی می‌کند که با سوزاندن و استشمام دود آن باعث توهم می‌شود.
این فیلم بر خلاف تاریخ واقعی است که در آن گفته شده حسن صباح مسلکی زاهدانه داشته و بیش از سی سال در الموت مانده بود و گفته شده است که هرگز از آن بیرون نیامد و همیشه در حجره کوچک خود ماند و عمر خود خود را وقف مطالعه کتاب و انشای تعالیم کرده است. منابع تاریخی اشاره کرده‌اند که وی در مراعات دستورهای شریعت حساس بود و با دوست و دشمن یکسان برخورد می‌کرد. از اقدامات شرعی گزارش شده در مورد او دربارۀ عقوبت دو فرزندش است که هر دو را به مجازات شرعی [طبق فقه اسماعیلیه] تأدیب کرد.(محمد علمی دانشور در نشست نقد سریال حشاشین در دانشگاه ادیان و مذاهب)
اما با چنین گزارش‌های تاریخی، در سریال حشاشین حسن صباح پیش از فرستادن قاتلان خود برای ترور شخصیت‌ها، با استفاده از دود این گیاه و سپس استفاده از دخترانی که در قلعۀ خود به صورت مخفیانه پرورش داده است و پوشیدن لباس سفید و جا زدن خود به عنوان کلیددار بهشت، در صدد این است که بهشتی تصنعی با استفاده از مجموع این‌ها به تصویر کشیده و انگیزۀ عضو فرقه برای قتل بیشتر شود. در واقع با نوعی فریب و با استفاده از مواد مخدر قاتلانی منقطع از جهان ساخته که پس از قتل شخصیت‌ها، خنجر را در قلب خود فرو کرده و دست به انتحار می‌زنند.
برنارد لوئیس در کتاب تاریخ اسماعیلیان ریشۀ حشاشین را آورده است که در زبان رومی به آنان اصحاب‌الجمل گفته می‌شود و دروغ‌هایی به آنان نسبت داده از جمله اینکه در کوه به سر می‌بردند و از مادر و خواهر خود بهره جنسی می‌بردند! مارکوپولو هم صد سال بعد همین مسائل را تکرار کرد و چون مطالب او رواج زیادی یافت، حشاشین به فرقه‌ای که پول گرفته و ترور می‌کردند معروف شدند در حالی که حسن صباح، دیندار و شریعتمدار بود و افراد عادی را نمی‌کشت و فقط با کسانی دشمن بود که فرمان قتل اسماعیلیون را می‌دادند.(دکتر فرمانیان در نشست نقد سریال حشاشین در دانشگاه ادیان و مذاهب)
کلمۀ «قاتل/اساسین»(assassin) برای اولین‌بار از طرف صلیبیونی که با نزاری‌ها در سوریه روبرو بودند ابداع شد که از یک سوء‌تفاهم در فهم یک کلمه ناشی می‌شود. در واقع اصطلاح حشاشین یک دشنام و «به معنای مردمی با اخلاق پایین، مردمی بدون جایگاه اجتماعی» بود، اما صلیبی‌ها فقط ظاهر این واژه را گرفتند و به این ترتیب در زبان‌های اروپایی و ارتش‌های صلیبی «حشاشین»(hashshashin) به «قاتل»(assassin) تبدیل شد. در ادامه نقد سریال حشاشین همراه ما باشید.
نقد حشاشین سریال جذاب مصری
نام این سریال حشاشین گذاشته شده است. حشاشین در واقع لغتی توهین‌آمیز بوده که از طرف مخالفان فرقۀ اسماعیلیه برای آن‌ها استفاده می‌شده است و به معنای قاتلانی است که حشیش استعمال می‌کرده‌اند. این تخیل و این قرائت که منشأ آن به سخنان مارکوپولو بر می‌گردد، دقیقا همان چیزی است که در سریال نمایش داده می‌شود.
در سریال حشاشین یکی از اولین و مهم‌ترین اعضای فرقه به نام زید بن سیحون گیاهی را به حسن صباح معرفی می‌کند که با سوزاندن و استشمام دود آن باعث توهم می‌شود.
این فیلم بر خلاف تاریخ واقعی است که در آن گفته شده حسن صباح مسلکی زاهدانه داشته و بیش از سی سال در الموت مانده بود و گفته شده است که هرگز از آن بیرون نیامد و همیشه در حجره کوچک خود ماند و عمر خود خود را وقف مطالعه کتاب و انشای تعالیم کرده است. منابع تاریخی اشاره کرده‌اند که وی در مراعات دستورهای شریعت حساس بود و با دوست و دشمن یکسان برخورد می‌کرد. از اقدامات شرعی گزارش شده در مورد او دربارۀ عقوبت دو فرزندش است که هر دو را به مجازات شرعی [طبق فقه اسماعیلیه] تأدیب کرد.(محمد علمی دانشور در نشست نقد سریال حشاشین در دانشگاه ادیان و مذاهب)
اما با چنین گزارش‌های تاریخی، در سریال حشاشین حسن صباح پیش از فرستادن قاتلان خود برای ترور شخصیت‌ها، با استفاده از دود این گیاه و سپس استفاده از دخترانی که در قلعۀ خود به صورت مخفیانه پرورش داده است و پوشیدن لباس سفید و جا زدن خود به عنوان کلیددار بهشت، در صدد این است که بهشتی تصنعی با استفاده از مجموع این‌ها به تصویر کشیده و انگیزۀ عضو فرقه برای قتل بیشتر شود. در واقع با نوعی فریب و با استفاده از مواد مخدر قاتلانی منقطع از جهان ساخته که پس از قتل شخصیت‌ها، خنجر را در قلب خود فرو کرده و دست به انتحار می‌زنند.
برنارد لوئیس در کتاب تاریخ اسماعیلیان ریشۀ حشاشین را آورده است که در زبان رومی به آنان اصحاب‌الجمل گفته می‌شود و دروغ‌هایی به آنان نسبت داده از جمله اینکه در کوه به سر می‌بردند و از مادر و خواهر خود بهره جنسی می‌بردند! مارکوپولو هم صد سال بعد همین مسائل را تکرار کرد و چون مطالب او رواج زیادی یافت، حشاشین به فرقه‌ای که پول گرفته و ترور می‌کردند معروف شدند در حالی که حسن صباح، دیندار و شریعتمدار بود و افراد عادی را نمی‌کشت و فقط با کسانی دشمن بود که فرمان قتل اسماعیلیون را می‌دادند.(دکتر فرمانیان در نشست نقد سریال حشاشین در دانشگاه ادیان و مذاهب)
کلمۀ «قاتل/اساسین»(assassin) برای اولین‌بار از طرف صلیبیونی که با نزاری‌ها در سوریه روبرو بودند ابداع شد که از یک سوء‌تفاهم در فهم یک کلمه ناشی می‌شود. در واقع اصطلاح حشاشین یک دشنام و «به معنای مردمی با اخلاق پایین، مردمی بدون جایگاه اجتماعی» بود، اما صلیبی‌ها فقط ظاهر این واژه را گرفتند و به این ترتیب در زبان‌های اروپایی و ارتش‌های صلیبی «حشاشین»(hashshashin) به «قاتل»(assassin) تبدیل شد. در ادامه نقد سریال حشاشین همراه ما باشید.
- ۰ ۰
- ۰ نظر
