دوشنبه ۱۰ مهر ۰۲ ۱۳:۴۰ ۵ بازديد
شیطان و جنیان در سینمای هالیوود: به جرأت می‌توان گفت هالیوود در خدمت شیطان است. شیطان در هالیوود انواع و اقسامی از لحاظ ظاهری و اسمی دارد که در این مطلب به آن پرداخته شده است.
گروه دیگر فیلم‌ها ترسناک روان‌شناختی هستند. فیلم‌هایی که در آن کمتر از خون و خونریزی استفاده می‌شود و متمرکز بر حالات روانی، عاطفی و روان‌شناختی دارد. فیلم روانی آلفرد هیچکاک، درخشش استنلی کوبریک و سکوت بره‌ها از مشهورترین فیلم‌های این گروهند.
رحوم استاد محمدحسین فرج‌نژاد در کتاب اسطوره‌های صهیونیستی در سینما دربارۀ مفهوم، چهره‌ها و انواع شیطان در سینما می‌نویسد:
شیطان: هم نام عام و هم نام خاص است و میان اهل کتاب به معنای دشمن و ترجمه لفظی یونانی آن دیابولس است که به معنای سخن‌چین است و از لفظ یونانی دیابلو به معنای تهمت‌زننده و پنهان کننده گرفته شده است.
در زبان عربی نیز از لفظ شطن گرفته شده و به معنای خبیث، متمرد و بازگشته از راه حق است. در کتاب مقدس، آن را ابدون و اپلیون یعنی هلاک‌کننده، فرشته جهنم، بعلزبوب به معنای خدای فرار، بعلز بوب به معنای مدفوع، بلعیال رئیس این جهان، رئیس دیوها، خدای این جهان، ابلیس، قاتل، پدر دروغ‌گویان، اهریمن و اژدها، مار قدیم، دشمن و شیرغران هم میگویند.
شیطان در هالیوود را الهه سیاه هم گفته‌اند و اهریمن که در آیین زرتشت، مظهر شر و ناخوشی و پلیدی است و مانستر به معنای هیولای بزرگ، می‌تواند بر شیطان و یارانش اطلاق شود.
کلمۀ دمون که در افسانه‌های «یونان» به معنای خدای با قدرت و روح شریر جنی و شیطان به کار می‌رفته، در برخی متون و فیلم‌های غربی به جای شیطان و یارانش به کار می‌رود.
مثلاً در فیلم طالع نحس، نام کودکی که شیطان در قالب او حلول می‌کند و رئیس گروه شیطان‌پرستان می‌شود و عدد شیطانی ۶۶۶ بر سر او هک شده است، دمون است.
در سنت‌های مسیحی – یهودی به موجودات معنوی و روحانی که در مخالفت و شورش علیه خدا و آسیب رساندن به انسان‌ها مانند شیطان هستند دمونز گفته می‌شود.
وحش: علاوه بر این‌ها، در کتاب مقدس به شیطان، وحش به جانور عجیبی که از چاه بی‌انتها بیرون خواهد آمد، اطلاق شده است؛ البته وحش در «کتاب مقدس» به دو جانور عجیب اطلاق شده که متابعان اژدها(شیطان) هستند و مردم را به تبعیت از دستورهای شیطانی فرا می‌خوانند.
به نقل از: موسسه رسانه‌ای استاد محمدحسین فرج نژاد
شیطان و جنیان در سینمای هالیوود
به طور کلی می‌توان فیلم‌های ژانر وحشت را به سه دستۀ کلی تقسیم کرد. دستۀ اول فیلم‌های اسلشر است که مبتنی بر قتل و آسیب‌های فیزیکی و نمایش خون و خونریزی گاهی با اشیایی مثل چاقو و اره و اره‌برقی پیش می‌رود، مجموعه فیلم‌های مشهور اره، هالووین و اره برقی تگزاس از مشهورترین فیلم‌های این دسته هستند.گروه دیگر فیلم‌ها ترسناک روان‌شناختی هستند. فیلم‌هایی که در آن کمتر از خون و خونریزی استفاده می‌شود و متمرکز بر حالات روانی، عاطفی و روان‌شناختی دارد. فیلم روانی آلفرد هیچکاک، درخشش استنلی کوبریک و سکوت بره‌ها از مشهورترین فیلم‌های این گروهند.
رحوم استاد محمدحسین فرج‌نژاد در کتاب اسطوره‌های صهیونیستی در سینما دربارۀ مفهوم، چهره‌ها و انواع شیطان در سینما می‌نویسد:
شیطان: هم نام عام و هم نام خاص است و میان اهل کتاب به معنای دشمن و ترجمه لفظی یونانی آن دیابولس است که به معنای سخن‌چین است و از لفظ یونانی دیابلو به معنای تهمت‌زننده و پنهان کننده گرفته شده است.
در زبان عربی نیز از لفظ شطن گرفته شده و به معنای خبیث، متمرد و بازگشته از راه حق است. در کتاب مقدس، آن را ابدون و اپلیون یعنی هلاک‌کننده، فرشته جهنم، بعلزبوب به معنای خدای فرار، بعلز بوب به معنای مدفوع، بلعیال رئیس این جهان، رئیس دیوها، خدای این جهان، ابلیس، قاتل، پدر دروغ‌گویان، اهریمن و اژدها، مار قدیم، دشمن و شیرغران هم میگویند.
شیطان در هالیوود را الهه سیاه هم گفته‌اند و اهریمن که در آیین زرتشت، مظهر شر و ناخوشی و پلیدی است و مانستر به معنای هیولای بزرگ، می‌تواند بر شیطان و یارانش اطلاق شود.
کلمۀ دمون که در افسانه‌های «یونان» به معنای خدای با قدرت و روح شریر جنی و شیطان به کار می‌رفته، در برخی متون و فیلم‌های غربی به جای شیطان و یارانش به کار می‌رود.
مثلاً در فیلم طالع نحس، نام کودکی که شیطان در قالب او حلول می‌کند و رئیس گروه شیطان‌پرستان می‌شود و عدد شیطانی ۶۶۶ بر سر او هک شده است، دمون است.
در سنت‌های مسیحی – یهودی به موجودات معنوی و روحانی که در مخالفت و شورش علیه خدا و آسیب رساندن به انسان‌ها مانند شیطان هستند دمونز گفته می‌شود.
وحش: علاوه بر این‌ها، در کتاب مقدس به شیطان، وحش به جانور عجیبی که از چاه بی‌انتها بیرون خواهد آمد، اطلاق شده است؛ البته وحش در «کتاب مقدس» به دو جانور عجیب اطلاق شده که متابعان اژدها(شیطان) هستند و مردم را به تبعیت از دستورهای شیطانی فرا می‌خوانند.
به نقل از: موسسه رسانه‌ای استاد محمدحسین فرج نژاد
- ۰ ۰
- ۰ نظر
